- τερψίμβροτος
- τερψίμβροτοςgladdening the heart of manmasc/fem nom sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
τερψίμβροτος
Look at other dictionaries:
τερψίμβροτος — ον, ΜΑ (ποιητ. τ.) αυτός που τέρπει τους θνητούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τερψι τού τέρπω + μβροτος (< βροτός* «θνητός» < αμάρτυρο *μροτός). Για τα σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος βλ. λ. τέρπω] … Dictionary of Greek
τερψίμβροτον — τερψίμβροτος gladdening the heart of man masc/fem acc sg τερψίμβροτος gladdening the heart of man neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τερψιμβρότου — τερψίμβροτος gladdening the heart of man masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τερψιμβρότων — τερψίμβροτος gladdening the heart of man masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τερψίμβροτε — τερψίμβροτος gladdening the heart of man masc/fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Terpsimbrotos — is a type of linguistic compound (inflectional verbal compounds, German verbales Rektionskompositum ), on a par with the bahuvrihi and tatpurusha types. It is derived from a finite verbal phrase, the verbal inflection still visible at the… … Wikipedia
Σωσικόλωνος — ἡ, Α προσωνυμία τής Αρτέμιδος, που προστάτευε τις κολώνες, τις βουνοκορφές. [ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος* < σῴζω* + κόλωνος (< κολώνη «ύψωμα, λόφος, κορυφή»), πρβλ. υψικόλωνος] … Dictionary of Greek
Τερψιχόρη — Η πέμπτη από τις 9 Μούσες της Πιερίας, προστάτιδα των χορικών και της ορχηστικής τέχνης. Την παριστάνουν πάντα να κρατάει ως σύμβολα πότε λύρα ή τρίγωνο, πότε αυλούς, κιθάρα ή ψαλτήρι. Είχε για ιερό φυτό της τον κισσό, και συνόδευε πάντοτε τον… … Dictionary of Greek
ένοσις — ἔνοσις, η (Α) κλονισμός, σεισμός. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης προελεύσεως. Η υπόθεση ότι ένοσις < *εν Fοθ τις (πρβλ. ωθώ) αίρεται από το ότι το συμφωνικό σύμπλεγμα θ τ τής Αρχαίας εξελίσσεται σε στι (πρβλ. πύστις / πεύσις) και επί πλέον δεν υπάρχει… … Dictionary of Greek
ακεσίμβροτος — ἀκεσίμβροτος, ο (Α) αυτός που θεραπεύει τους βροτούς, τους θνητούς (αποδίδεται στον Ασκληπιό, Ορφ. Λιθ. 8). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκέομαι + βροτός πρβλ. τερψίμβροτος] … Dictionary of Greek
